فیستول یکی از بیماریهای به شدت عفونی است که با دارو و پماد از بین نرفته و باید فوراً جراحی شود، این عارضه در صورت تعلل ذر جراحی به سرعت پیشرفت کرده و عفونت به بافتهای اطراف منتقل و مسیر فیستول طولانیتر خواهد شد. 5 روش رایج برای جراحی این بیماری وجود دارد. در ادامه به بررسی روشهای جراحی فیستول می پردازیم:
به نقل از درمان تهران
بیماری فیستول یا ناسور به ایجاد یک مسیر یا تونل غیرطبیعی مابین دو عضو از بدن گفته میشود. در مورد فیستول مقعدی این مسیر از مابین بخشی از روده (معمولاً راست روده) شروع شده و با عبور از عضله مقعد، روی پوست اطراف مقعد به اتمام میرسد. علائم این بیماری از عفونت، تا درد و سوزش و ترشحات عفونی و بد بو متغیر است. مشاهده عکس فیستول میتواند به فهم راحتتر آن کمک کند.
1.عمل فیستول با لیزر
در حال حاضر بهترین روش جراحی فیستول، با لیزر میباشد. لیزر بهترین روش قطعی، سرپایی، بدون درد یا خونریزی است، که میتواند در کمتر از نیم ساعت فیستول را از بین ببرد. برخلاف جراحیهای دیگر برای انجام لیزر فقط بی حسی موضعی استفاده میشود، و بلافاصله بعد از عمل هم بیمار مرخص شده و یک روز بعد میتواند روند عادی زندگی را از سربگیرد. در ضمن لیزر فیستول احتمال عود مجدد بیماری را نیز به حداقل کاهش خواهد داد.
2.عمل فیستول چیست؟
عمل فیستول
فیستولوتومی یا همان عمل فیستول، یک راه قدیمی تر ولی پر دردسر برای درمان این بیماری است. در این روش کار درمان بدون استفاده از هیچ تکنولوژی خاصی، و تنها با تیغ انجام میشود.
قبل از هر چیز بگوییم که جراحی سنتی به مجموعه ای از روشها و تکنیکهای تهاجمی گفته میشود، که هدف از آنها برطرف کردن بیماری است. این جراحیها در بیمارستان و تحت بیهوشی انجام میشوند. فیستولوتومی نیز یکی از تکنیکهای جراحی فیستول است.
فیستولوتومی رایج ترین روش برای عمل جراحی این بیماری است. این درمان با استفاده از چاقوی جراحی و با هدف از بین بردن مجرای فیستول انجام میشود. برای این منظور مسیر غیر طبیعی یا همان مجرای، شکافته میشود و پس از تخلیه عفونت و قطع و حذف بخشی از موضع درگیر با بیماری، مجددا بخیه زده میشود.
البته در بیشتر موارد زخم را بخیه نمی زنند تا از داخل به سمت خارج ترمیم شود. برای ترمیم کامل زخم به حدود 1 الی 2 ماه زمان نیاز داریم. در آخر زخم به صورت یک شیار کوچک روی پوست باقی میماند.
برای درمان فیستولهای پیچیدهتر ممکن است نیاز به قطع کردن قسمتی از عضله باشد. اگر مقدار قابل توجهی از ماهیچه اسفنکتر قطع شود یا اگر کل کانالها یافت نشد، ممکن است فیستولوتومی در دو مرحله انجام شود.
همچنین در مواردی که خطر جدی برای قطع عضله و بی اختیاری وجود دارد. از سایر تکنیک های جراحی استفاده میشود.
معمولاً پزشک قبل از اقدام به جراحی فیستول مصرف داروهای آنتی بیوتیک را تجویز می کند تا میزان عفونت کاهش یابد. برای اطلاعات بیشتر در مورد داروهایی که باید مصرف کنید، صفحه درمان فیستول با دارو را مطالعه کنید.
معایب جراحی فیستول
عمل جراحی فیستول مقعدی حساس است. زیرا عضله مقعدی، تعداد زیادی اعصاب داشته و در صورت آسیب امکان بروز هر نوع عارضه ای وجود دارد. برخی از مهمترین عوارض عمل فیستول عبارتند از :
احتمال آسیب عضله مقعدی و ایجاد بی اختیاری در کنترل مدفوع و گاز روده
احتباس ادرار و مدفوع
خونریزی شدید
تشکیل لخته خون
درد
عفونت زخم به علت باز بودن موضع
نیاز تعویض مرتب پانسمان ها (برای جلوگیری از عفونت)
تنگی دریچه مقعدی
عود مجدد بیماری
صرف هزینه بالا
نیاز به بیهوشی و بستری در بیمارستان ( حداقل بیمار باید 2 شب را در بیمارستان بستری شود.)
طولانی شدن مدت زمان درمان، (حداقل به 2 ماه زمان برای بهبود کامل نیاز است.)
3.قرار دادن نخ فیستول و برداشتن
برداشتن نخ فیستول
در مواردی که مسیر فیستول در موضعی حساس واقع شده است. جراحی به روش فیستولوتومی می تواند خطر بی اختیاری در کنترل گاز روده و مدفوع را افزایش دهد. بنابراین از روشهای مثل ستون استفاده میشود.
در این روش جراح رشته ای از ابریشم یا لاتکس (ستون) و یا در مواردی لوله تخلیه را در فیستول قرار میدهد تا به تخلیه عفونت کمک کند. با جابجا کردن روزانه این نخ، توسط بیمار به تدریج عضله پشت این نخ ترمیم میشود. البته که برداشتن نخ فیستول درد شدیدی را به همراه خواهد داشت.
مدت زمان نخ فیستول چقدر است؟
این نخ باید هر روز جا به جا شود. بسته به به وضعیت بیمار و طول فیستول باید بین 6 تا 12 هفته در مجرای باقی بماند. برداشتن نخ فیستول باید توسط پزشک انجام شود.
معمولاً این روش به تنهایی اثر گذار نیست. در بیشتر موارد از ترکیب ستون و لیزر همزمان استفاده می کنند. به این صورت که 70% از مسیر بریده شده و در 30% مابقی نخ قرار داده میشود.
معایب ستون
نیاز به مراجعه هر روز نزد پزشک و تحمل درد شدید
طولانی شدن دوره درمان
خطر عفونت و خونریزی
خطر عود مجدد بیماری
نیاز به انجام سایر روشهای درمان همزمان با ستون که این امر افزایش هزینه های درمان را نیز به دنبال دارد.