Вечар. Незнаёмая школа. У актавай зале адбываецца штосьці кшталту дыскатэкі, але музыка гучыць надта ціха. Мае спробы хаця б трошкі павялічыць гучнасць, каб у людзей, нарэшце, з'явілася жаданне нармальна патанцаваць, а не стаяць каля сценачкі і адчуваць няёмкасць, зрывае жанчына, якая кожны раз б'е мяне па руках і пры гэтым нічога не тлумачыць.
“Нейкі дзяцячы садок”, — думаю я і выходжу з залы, каб знайсці нармальную музыкальную калонку, якую можна б было далучыць да апаратуры.
Дзесьці ў калідоры мяне раптам спыняе дзіўнае пачуццё. Я гляджу сабе пад ногі, на падлогу, наперад у калідор, і адчуваю нейкую дэзарыентацыю.
“Штосьці тут не так…”
“Што менавіта?”
“Адкуль я ведаю? Можа быць… Можа быць, гэта ўсё — сон?” — Думка, якая прыходзіць да мяне настолькі ж раптоўна, як і тое самае дзіўнае пачуццё.
“Правярай. Задай пытанне.”
“Ці я знаходжуся ў сне?”
На гэтым моманце мяне, здаецца, пачынае трошкі пахістваць. Я зноў гляджу на ногі, потым на рукі, і разумею, што я нашмат лепш адчуваю сваё цела, чым хвіліны дзве таму. У сэнсе “я яго АДЧУВАЮ”, а не проста плыву прывідам па памяшканні. А пасля я разумею, што калідор, у якім я знаходжуся, мне незнаёмы, як і сама школа, і тым больш — людзі ў ёй.
“Так, я — у сне.” — Кажу сама сабе ўжо ўслых і усміхаюся.
1.04.2024
Думаю, пакуль вы чыталі мой сон, вам не трапілася на вочы нічога такога, што магло б выклікаць нейкія пытанні. Усвядомілася і ўсвядомілася. Малайчына.
Але, па праўдзе, гэты ўсвядомлены сон адрозніваецца ад усіх астатніх УС, у якіх я прымала ўдзел.
Я магла чакаць ад 1-га красавіка любы “жарт” у мой бок: сонны параліч або ледзяны кашмар, а можа і ўвогуле нічога. Але аб тым, што я атрымаю падарунак у выглядзе ўсведамлення не зусім уласцівым мне метадам, я б нават і не падумала.
Пра метад, якім я скарысталася і якія метады ўвогуле існуюць, расказваю ніжэй. На сённяшні дзень мы разгледзім асноўныя 4:
Метад усведамлення пасярод сну (з дапамогай тэставання рэальнасці):
на працягу ўсяго дня чалавек павінен рабіць тэсты на адрозненне сну ад стану няспання. Напрыклад:
▫️ задаваць сабе пытанне “Я сплю ці не сплю?” і адказваць на яго ўсвядомлена, упэўніўшыся ў тым, што ўсё вакол не сон. Тут трэба быць вельмі ўважлівым да таго, дзе вы знаходзіцеся і што знаходзіцца вакол вас, каб у сне было лягчэй заўважыць штосьці незвычайнае;
▫️на працягу дня ўважліва разглядаць свае рукі (далоні). Каб спосаб спрацаваў найлепшым спосабам яго можна сумесціць з пытаннем “Я сплю ці не сплю?”. З цягам часу гэта можа ператварыцца ў звычку, якая прасочыцца і ў вашыя сны, што зможа дапамагчы ў іх ўсвядоміцца;
Цікавы прыклад: я спрабавала выпрацаваць у сябе такую звычку — глядзець на свае далоні. У адным са сваіх сноў, каб праверыць, сплю я ці не, я пачала падлічваць пальцы. Уявіце сабе, як я рагатала, калі колькасць пальцаў на руцэ змянялася з кожнай спробай іх падлічыць: то 6, то 8, а на абедзвюх руках увогуле 11, а то і 13 :D
Прамы метад усведамлення ў сне:
вы кладзяцеся ў ложак і спрабуеце адразу трапіць ва ўсвядомлены сон.
Сэнс у тым, што трэба адсочваць увесь працэс засынання да самага ўсведамлення ў сне, пры гэтым неабходна цалкам паслабіць сваё цела, выраўняць сваё дыханне і ўважліва сачыць за тым, каб не праваліцца ў сон. Вы фізічна адчуеце той самы момант, калі трэба будзе “устаць і ісці”/выкаціцца/выпаўзці ў сон (гэта можа суправаджацца гулам у вушах, мурашамі па целу і г. д.), галоўнае, не падскокваць надта рэзка.
Гэта той самы метад, якім карыстаюся я сама, без выконвання дадатковых тэхнік (пра іх раскажу ў іншым допісе).
Хаця, тым, хто пачынае займацца ўсвядомленымі снамі або толькі плануе, раюць карыстацца непрамым метадам, бо ён прасцей за ўсе астатнія. Для мяне — прамы метад аказаўся найбольш эфектыўным (магчыма, з той прычыны, што чымсьці ён падобны да стану соннага паралічу).
Непрамы метад:
вы прачынаецеся і адразу спрабуеце трапіць ва ўсвядомлены сон. Нармальны цыкл сну завяршаецца на фазе хуткага сну (REM — Rapid Eye Momant — Хуткі Рух Вачэй), у гэтай жа самай фазе чалавек звычайна і ўсведамляцца ў сне, менавіта таму гэты метад лічыцца найпростым для ўсведамлення, бо трапіць ва ЎС можна ўжо праз хвіліну пасля абуджэння.
Знешняя стымуляцыя:
метад, у якім выкарыстоўваюцца спецыяльныя прыборы (акуляры, павязкі), дзейнасць якіх заключаецца на мігценні святла і якія актывуюцца ў час фазы хуткага сну.
Варта дадаць, што такім метадам нельга карыстацца людзям з такім захворваннем, як эпілепсія. Хаця, упэўнена, гэта і так зразумела.
А якім метадам з пералічаных карыстаецеся вы? Або якім хацелася б паспрабаваць скарыстацца?
Пра астатнія метады напішу ў іншым допісе, хаця, усе яны амаль і не выходзяць за межы тых, пра якія я распавяла сёння.
Што да майго першакрасавіцкага падарунка, то як вы ўжо маглі зразумець — я ўсвядомілася ў сне метадам усведамлення пасярод сну. І як я ўжо напісала ў пачатку — гэты метад не зусім мне ўласцівы, хаця, і заяўлены, як найпрасцейшы.
Менавіта ў гэтым і падарунак: адчуць тое, што ўжо даўно знаёма, але трошкі па-іншаму — вельмі прыемна і цікава, што не кажы. Магчыма, у будучыні гэты досвед як-небудзь дапаможа мне ва ўсведамленні. Магчыма, сноў, у якіх я змагу ўсвядоміцца такім метадам, стане больш. Час пакажа.
А вам, Сплюшкі, хочацца нагадаць: навучыцца ўсвядомленым снам можа кожны. Не трэба нараджацца з нейкім асаблівым дарам, які перадаецца ад бацькоў бацькоў і іх бацькоў, і г. д. Патрэбен толькі час, шчырае жаданне, мэта і абавязкова намер. Галоўнае: не трэба даводзіць сябе да крайнасцяў, калі штосьці не атрымліваецца. Дайце сабе адпачыць, ні ў якім разе не сварыцеся на сябе і не думайце, што вы нейкія не такія. Памятайце, што б вам не распавядалі пра прыгажосць і карысць УС — у першую чаргу важны і неабходны ЗВЫЧАЙНЫ, здаровы сон.
Беражыце сябе!
І дзякуй, што былі са мной.
Ваша Сонная 💛🌙
Крыніцы: https://www.sleepfoundation.org/dreams/lucid-dreams#references-82804