Набліжаецца мой пілотны курс па сацыятэхніцы
Пачну з прыклада. На фота вы бачыце скапленне намётаў і людзей з вышыні птушынага палёту.
Ужо 9 месяцаў жыву ў невялікім мястэчку Мазовіі, каля 100 км ад Варшавы. Штосераду тут адбываецца кірмаш.
Каб паўдзельнічаць у такім кірмашы, трэба заплаціць 3-5 злотых за месца (каля 1 даляра). І з 5 да 12 раніцы можаце там прадаваць, што пажадаеце: вугаль альбо гародніну, некія гаспадарчыя прылады альбо вопратку. Часта людзі прадаюць прадукты са сваіх падворкаў ці нават нейкі антыквар.
Іншымі словамі, гэта месца даступна амаль кожнаму, хто хоча нешта прадаць. Так, кірмаш - гэта адзін з транслятараў (формы дзейнасці) мяцовай супольнасці (агульнага быта). Бачна, што ўдзельнікі гэтай супольнасці не лянуюцца таксама прыязджаць з суседніх вёсак "па закупы", але не толькі.
На гэтым рынку пануе ажыўленая атмасфера, рух. Гэты звычайна пусты пляц, пераўтвараецца ў месца, дзе мешканцы перасякаюцца, гамоняць, абменьваюцца навінамі і дзеляцца тым, што ім важна з іншымі. Матэрыяльнымі прадуктамі - за грошы. Але грошы тут - не самая важная рэч, усё можна набыць у сеткавых гіпермаркетах, якіх тут прысутнічае тры, плюс яшчэ 4 па гаспадарчым і будаўнічым таварам, не бяруся лічыць меншыя прадуктовыя крамы. Ёсць шэраг альтэрнатываў у інтэрнэце, якія працуюць хутка. Але ўсё роўна, гэты кірмаш папулярны. Значыць, людзі тут з'яўляюцца ў тым ліку па нейкай іншай прычыне. Як вы думаеце, па якой?
Падчас свайго пілотнага курса Практычная сацыятэхніка, я буду ў тым ліку разважаць з вамі па падобным пытанням, разглядаць малыя нефармальныя калектывы, а таксама крануся мясцовых супольнасцяў.
Даведацца пра курс больш і запісацца да яго можна на старонцы: https://sactech.talash.by/
Мы пачнем з 11 верасня.
На сёння ёсць 2 студэнты, я буду рады яшчэ 2-3. Мы будзем працаваць у малых групах, дыстанцыйна, кожны тыдзень два разы. Каму цікавы дэталі, задавайце пытанні ў каментах.