Τι σημαίνει στην πραγματικότητα το να μην έχεις τύψεις και να μη μετανιώνεις για τις επιλογές σου; Σημαίνει άραγε να είσαι παρορμητικός και να κάνεις πράξεις που δεν σε τιμούν ή που επιτρέπουν σε άλλους ανθρώπους να σε εκμεταλλεύονται ; Σημαίνει ότι πρέπει να είσαι απόλυτος για την έκβαση των πραγμάτων και για τις αποφάσεις σου ; Σημαίνει να αφήνεις το παρελθόν στο παρελθόν χωρίς να σε ενδιαφέρει τι έγινε παρά μόνο να έχεις κάνει αυτό που σου ερχόταν την ανάλογη στιγμή;
Όλα τα παραπάνω, δεν τα διατυπώνω με αυτόν τον τρόπο για να δημιουργήσω αρνητικά συναισθήματα σε οποιονδήποτε σκέφτεται ακόμα και με αυτόν τον τρόπο. Το κάνω γιατί είναι εκφράσεις που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα μας, προσπαθώντας πολλές φορές να συμβιβαστούμε και να συμφιλιωθούμε με μία απόφαση που πήραμε στο παρελθόν η πρόκειται να πάρουμε άμεσα, και θα μπορούσαν αν αναλυθούν ή διατυπωθούν με διαφορετικό τρόπο να είναι ανακουφιστικές για την ψυχολογία μας.
Αρχικά, σίγουρα δεν πρέπει να έχουμε τύψεις ή να μετανιώνoυμε πράγματα που κάναμε. Πρώτα απ’ όλα γιατί δεν μπορούμε να αλλάξουμε το παρελθόν - μπορούμε όμως να αλλάξουμε τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε και αναλύουμε το τι συνέβη. Επίσης πάρα πολλά πράγματα μπορούν να αλλάξουν και να διορθωθούν αν μπορέσουμε να τα δούμε από την σωστή οπτική γωνία.
Πολλοί επίσης από εμάς μπορεί να έχουμε κάνει - ειδικά σχέσεις με άλλους ανθρώπους - κινήσεις παρορμητικές ή κινήσεις ανασφάλειας που επέτρεψαν στον άλλο άνθρωπο σε φιλικό / ερωτικό / επαγγελματικό επίπεδο να μας εκμεταλλευτεί συναισθηματικά ή πρακτικά .
Σίγουρα δεν πρέπει να αισθανόμαστε άσχημα και να κατακρίνουμε τον εαυτό μας γι’ αυτό, και ο πιο παραγωγικός τρόπος να το αντιμετωπίσουμε είναι να αναλύσουμε τι μας δίδαξε αυτή η ιστορία για τους χαρακτήρες, τις συνθήκες, και τον εαυτό μας υπό τέτοια σενάρια . Δεν θα μπορούσες να γνωρίζεις εσένα, να αντιμετωπίζεις τις καταστάσεις και να αναλύεις το πως επιλέγεις τελικά να φέρεσαι, αν δεν είχαν συμβεί όλα αυτά τα πράγματα για τα οποία τώρα μετανιώνεις.
Είναι πολύ εύκολο από θέση ισχύος να κατακρίνουμε τον παλιό μας εαυτό αλλά στην πραγματικότητα σε αυτή τη θέση βρισκόμαστε χάρη σε αυτόν.
Είναι θέση άμυνας να υπερασπιζόμαστε με αιματηρές προσπάθειες την κάθε μας επιλογή και με κάθε λεπτομέρεια να προσπαθούμε να αναλύσουμε γιατί αισθανόμασταν έτσι τη στιγμή της απόφασης. Αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουμε εμείς και δεν είναι ανάγκη να το επιβεβαιώσουμε και στους γύρω. Πολλές φορές, αρκεί το «την δεδομένη χρονική στιγμή έκανα το καλύτερο που μπορούσα για τα δεδομένα που είχα στα χέρια μου».
Τέλος, είναι καλό να αφήνουμε το παρελθόν στο παρελθόν ακριβώς γιατί είναι πολύ πιο παραγωγικό, αναλύοντας την συμπεριφορά μας και προσπαθώντας να διορθώσουμε τα σημεία στα οποία θεωρούμε πως υστερούμε και εξαιτίας των οποίων ίσως κινούμαστε εις βάρος μας και εις βάρος των άλλων ανθρώπων .
Είναι όλα μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας, και όλα μετά από σκέψη, μπορούμε να τα αποδεχτούμε και να χαρούμε που τα βιώσαμε .